«وعده های شرقی»*

نمی دانم چه تعداد از شما بازی را تمام کرده اید و از پایانش راضی بودید. نمی دانم چه قدر از شماها تئوری پردازی های معمول قبل از بازی را انجام داده اید یا از سایت ها دنبال کرده اید. نمی دانم چه تعداد از شماها قدیمی این سری هستید و از این که دیگر رنگ و بوی آن متال گیر ها را ندارد، بازی را صمیمانه(!) مورد انتقاد قرار می  دهید. این ها را نمی دانم اما نظر خودم را که می دانم! این که شخصیت اصلی بازی در حقیقت از ستوان های بیگ باس اصلی بوده و توسط خود باس در ابتدای بازی که با نام ishmael می شناختیمش نجات می یابد، به تنهایی بزرگترین غافلگیری تاریخ بود. لذا به دلیل این تغییر صدای بیگ باس جدید هم باید از هیتر به شخصی همچون ساترلند تغییر می کرد. کارگردانی کوجیما طبق معمول خارق العاده است. همین عامل باعث شده چشم ما روی اندک نواقص بازی بسته شود. اما بعضی ها واقعا بی انصاف هستند. داستان فانتوم پین در ادامه‌ی همان مضامین بازی های قبلی است. اما این داستان خیلی فشرده تر شده و بار روایی داستان خیلی بر دوش نوار های صوتی افتاده است. کوجیما خیلی تاش کرده داستان قیچی شده را با گیم پلی پر کند. حتی با تکرار دوباره‌ی برخی مراحل. درست است که شخصیت های قدیمی و بزرگ ما دیگر حضور ندارند و نقش شخصیتی همچون آسلات هم کم رنگ شده، اما هیچ کدام ضعف نیستند! تمامی موارد داستانی بازی تاکتیک کارگردانی کوجیما بود. کوجیما انگار خسته شده از نقل داستان های متال گیر گونه‌ای که از وی انتظار داشتیم! خواست حرف تازه ای بزند، اما انگار باز هم این صحبت های قدیمی در جانش نهادینه شده بود. بعضی ها کلا با تغییر از هر نوعش مشکل دارند. انگار بازی آن هاست. آن هم به خاطر تجربه‌ی تمام نسخه های بازی! فقط همین مورد! اما کارگردان قدیمی ما حقی برای بازی خودش ندارد! همین تغییر یک باره‌ی در داستان و کم کردن کات سین های افسانه‌ای متال گیر باعث شد برخی متعصبان قدیمی دلخور شوند. چون دیگر پیچیدگی شدیدالحن متال گیری نمی بینیم. داستان کشدار با روایت تازه و تازه تر نمی بینیم. در عوض گیم پلی بسیار پرمغز تر شده. به همین خاطر همیشه داستان از گیم پلی عقب تر است و به موازات هم حرکت نمی کنند. کوجیما مقصر نیست. به هیچ عنوان. طبع طرفداران فرق می کند. با کمی کم تر شدن کات سین ها بازی را پشت کننده‌ی به اصل خود می خوانند‌. داستان و موسیقی فانتوم پین را در بین تمامی نسخه ها از بقیه ضعیف تر می خوانند. چون فانتوم پین نتوانسته روایتی مثل snake eater ارائه بدهد. فرق دارد. چون در فانتوم پین مدام درگیری بیگ باس را با آنتاگونیست ها نمی بینیم که به شکست منجر شود تا در نهایت بعد از چندین بار شکست خوردن دوباره در قالب همان کلیشه های قدیمی، آن ها را نابود کند. فانتوم پین مقصر نیست. طبع ما به همان ایده های قدیمی متال گیر راضی شده. تغییر نمی خواهیم. نمی خواهیم متال گیر عظمت داشته باشد مگر این که همان نوع روایت و کلیشه را به ما عرضه کند. روایت قدیمی و کلیشه ای بهتر از عظمت بیشتر است! موسیقی هر چه قدر هم به داستان و روایت مربوط باشد، ولی به دل ما ننشیند ضعیف ترین درنوع خودش در سری متال گیر به حساب می آید. خیلی از ما، مخاطبان خوبی نبودیم. لحن آرام و باور پذیرتر صدای کیفر ساترلند را که جایگزین صدای حماسی دیوید هیتر شده بر نمی تابیم. دلیلش هم واقعا نمی دانم چرا! اصلا قانع کننده نیست. واقعیت و باورپذیری در فانتوم پین سعی شده بیشتر باشد. خیلی ها(طرفداران) در حق بازی کم لطفی کردند. ایرادات جالب و یکسانی از روایت داستان گرفتند. روایتی که چیزی از فیلم سینمایی کم تر ندارد. اصلیت داستان فوق العاده است اما کوجیما خواسته داستانش را این گونه و با این روایت بیان کند. به شخصه اگر از فرم داستان ایراداتی بگیرند کم تر ناراحت می شوم تا محتوا. محتوا واقعا عالی و پرمغز است. فرم هم در جای خود به شدت سینماتیک و هیجان انگیز است. اگر این طور نبود یک داستان ساده آن قدر جذاب و پیچیده نمی شد. اما این درست نیست که چوب اثر قدیمی را در موارد جزئی و بی ارزشی که استدلال درست ندارند بر اثر جدید بکوبیم. یا کوجیما و روایت درست و سینمائی وی یا بیگ باس و متال گیر را فریب دهنده بخوانیم.